ساخت‌های کنایی نشاندار در هورامی: تقابل دو رویکرد کمینه‌گرا

مقاله‌ی پیش‌رو درصدد است تا با تکیه بر امکانات نظری مفهوم فاز تحلیلی کمینه‌گرا از ساخت‌های کنایی نشاندار در گویش هورامی بدست دهد. در این راستا پس از اشاره به ویژگی‌های رویکرد مشخصه بنیادی که پیش‌تر برای توجیه خصوصیات منحصر بفرد این دسته از ساخت‌های زبانی در هورامی ارائه شده و نیز معرفی سازوکارهای دخیل در نظریه‌ی فاز، در نهایت تحلیل جدیدتری از ساخت‌های مورد بحث در سایه نظریه فاز بدست داده خواهد شد. مقایسه‌ی تحلیل‌های نظری فوق نشان می‌دهد که قائل شدن به مفهوم فاز و الزامات نظری مترتب بر آن نظیر شرط نفوذناپذیری فاز و صرف نظر از فرضیه‌ی گرو متمم‌ساز گسسته و فرافکن‌های بیشینه‌ی مبتدا و تأکید که در قالب تحلیل‌های مشخصه بنیاد این ساخت‌ها پیشنهاد داده شده‌اند، تصویری موجزتر و اقتصادی‌تر از فرایند اشتقاق نحوی ساخت‌های کنایی نشاندار ارائه می‌دهد. به لحاظ نظری دستاوردهای مقاله‌ی حاضر را می‌توان به مثابه‌ی تأییدی بر اهمیت اعمال ملاحظات مربوط به نظریه‌ی فاز در تعیین روند کلی فرایند اشتقاق نحوی ساخت‌های زبانی در چارچوب برنامه‌ی کمینه‌گرا دانست.